- گزک زدن (غَ بِ کَ بَ نِ / نَ دَ)
گزک زدن زخم، تشنج و بدی زخم از آب برداشتن، یا بو بردن. و رجوع به گزک زده شود
معنی گزک زدن - جستجوی لغت در جدول جو
- گزک زدن
گزک زدن، تشنج و بدخیمی زخم بر اثر آب برداشتن یا عفونت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
قدم زدن، قدم برداشتن، راه رفتن، برای مثال اگر گامی زدم در کامرانی/ جوان بودم چنین باشد جوانی (نظامی۲ - ۲۶۳)
(گَ زَ زَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
زخم ...، زخم آب کشیده یا عفونت یافته:
دل خون گرفته است که دشمن هم از غمش
در هم کشیده روی چو زخم گزک زده.
میرالهی همدانی (از آنندراج).
و رجوع به گزک زدن شود
دل خون گرفته است که دشمن هم از غمش
در هم کشیده روی چو زخم گزک زده.
میرالهی همدانی (از آنندراج).
و رجوع به گزک زدن شود
(دَ)
لغت نامه دهخدا
پیمودن به گز. (آنندراج) (بهار عجم) :
ببالای عروس نعتت و قد سخن بافی
فروغ مهرو مه را کلک فکرم گز به کالا زد
چو کوته آمدند این هر دو سر کالا سخن بافی
نی قندم مساحت بر گلستان مسیحا زد.
حکیم زلالی خوانساری
ببالای عروس نعتت و قد سخن بافی
فروغ مهرو مه را کلک فکرم گز به کالا زد
چو کوته آمدند این هر دو سر کالا سخن بافی
نی قندم مساحت بر گلستان مسیحا زد.
حکیم زلالی خوانساری
فریاد زدن آواز برآوردن، همچو پروانه بگرد تو پرو بال زنم هر سحرگه بسر کوت رسم گال زنم. (ملک قمی)
فریب دادن فریفتن: زده گولم منجم کذاب الف ابدال خویش را دریاب. (ظهوری مجموعه مترادفات)
سرخه زدن به ناخن مالیدن لاک. یا لاک زدن ناخن. لاک را روی ناخن مالیدن، اندودن ناخن به لاک
ضربت زدن به گوی بوسیله چوگان، بازی گوی و چوگان کردن: ایشان استعداد کرده بودند تا روز گوی زدن آمد، انجام دادن کاری: فراغ دلت هست و نیروی تن چو میدان فراخ است گویی بزن. (نظامی)، سبقت گرفتن، پیش افتادن، یا گوی تنهایی زدن، گوشه نشینی کردن انزوا گزیدن، یا گوی سلطنت زدن، سلطنت کردن فرمانروایی کردن
دندان زدن فرو بردن دندان در چیزی: خیار را گاز زد، لگد زدن: همی نیارد نان و همی نخرد گوشت زند برویم مشت وزند به پشتم گاز. (قریی الدهر)
جفا نمودن، آزردن ستلاندن لت زدن کوب زدن کوب زدن کسی را مورد ضرب (کتک) قرار دادن: (فنی را کتک سختی زدم) (یکی بود یکی نبود)
انعقاد مایعی غلیظ بر شی: سر شب که شد پدرش که با کلاه تخم مرغی که دوغ آب گچ رویش شتک زده بود از بنایی بر گشت
آب کشیده یا عفونت یافته (زخم) : دل خون گرفته است که دشمن هم از غمش در هم کشیده روی چو زخم گزک زده. (میرالهی همدانی)
